Een levensles

Gepubliceerd op 4 december 2023 om 12:00

Levenslessen, ze vertellen ons zo veel. En juist de moeilijke of verdrietige situaties geven ons de beste lessen.


In het leven leren we (jammer genoeg) juist van de moeilijke en verdrietige situaties. Maar waarom is dit eigenlijk? Mijn idee hierover is dat we dan pas onze pure kwetsbaarheid voelen. We worden geraakt in de diepere laag van onszelf. Dit is een laag waar we in onze dagelijkse bezigheden vaak te veel aan voorbij gaan.

 

We zijn allemaal sterfelijk, als er één ding in het leven zeker is, is dat we alleemaal dood gaan. Hier sta je, wanneer je gezond bent en alles gewoon goed gaat, niet zo bij stil. Je weet het wel, maar je bent hier niet elke dag bewust mee bezig. Wanneer ons einde is dat weten we (gelukkig) niet, want zouden we dit wel weten, dan zou dit ons leven een stuk ingewikkelder maken.

 

Je staat op, begint je dag en zoveel uren later ga je weer naar bed en val je vervolgens in slaap. Bij het ontwaken ben je je niet bewust van het feit dat je weer een nieuwe dag mag beleven, want het is als vanzelfsprekend geworden. En gelukkig is deze vanzelfsprekendheid er, want als we constant bezig zouden zijn met onze sterfelijkheid, dan zou het leven niet dragelijk zijn.

 

Toch is het goed om af en toe stil te staan bij het leven en voel maar is wat dit voor jou betekend. Wat betekenen de mensen om jou heen, waar haal jij plezier uit en wie ben jij zelf nou eigenlijk? Het leven is nooit perfect, want er is altijd wel iets wat minder leuk is. Het leven hoeft ook niet perfect te zijn, want daar leren we immers niks van. Juist door de tegenslagen in het leven, leren we meer te waarderen wat er wel is en waar we van houden.

 

Mijn eerste leermoment in het leven was het moment toen mijn moeder ziek werd en een aantal jaren later aan de gevolgen hiervan kwam te overlijden. Ik voelde hoe belangrijk de liefde van mijn moeder was en hoe erg ik deze miste. Ik onderging een intens rouwproces waarbij ik moest leren om het verlies onder ogen te zien en hiermee verder te leven. Ik koos ervoor om positief in het leven te blijven staan, te genieten en niet op te geven. Eigenlijk zoals mijn moeder mij dit geleerd had.

 

Dit verlies heeft mij geraakt in de diepere laag van mijzelf. Je ontdekt wat puur gemis betekend en hoe dit voelt. Je beseft wat er nou eigenlijk echt toe doet in het leven en denkt na over hoe je verder wilt gaan. Alle keuzes die je maakt, zijn op basis van dit diepe innerlijke gevoel. Het kan zijn dat je keuzes maakt die niet altijd verstandig zijn, maar op dat moment voelt dit voor jou als de juiste oplossing. Het heeft er bij mij toe geleid dat ik ervoor koos om mijn leven in te richten zoals dit voor mij comfortabel en leuk is.

 

Positief zijn is een onderdeel van mijn karakter, maar ik heb ook geleerd dat positief zijn je veel brengt en je daar gelukkiger van wordt. Er zijn altijd wel genoeg zorgen in je leven, dus kijk hoe je met die zorgen om kunt gaan. Sommige zorgen zijn vaak verspilde energie, dus die kun je maar beter van je af zetten. Dit is niet makkelijk, maar je kunt dit wel jezelf aanleren. Ik heb hier zelf onderzoek naar gedaan door o.a. boeken, podcast, coaching en vele andere manieren om mijzelf hierin te ontwikkelen. Het brengt je ontzettend veel en je leert jezelf heel goed kennen. Dat is ook eigenlijk de basis van je leven: Wie ben jij?

 

Als je weet wie jij bent, wat jouw normen en waarde zijn en hoe je behandeld wilt worden, dan kun je ook veel beter met je omgeving omgaan. Niet iedereen is hetzelfde, dus je moet ook leren dat er verschillen zijn binnen die normen en waarde. Maar juist daarom zoek je de mensen op die min of meer hetzelfde in het leven staan zoals jij en daar zullen dan ook vaak goede relaties uit voortvloeien. Deze relaties zijn makkelijker te onderhouden en je zal er zelf gelukkiger van worden.

 

Het tweede leermoment is mij onlangs overkomen en dat is het moment waarop ik te horen kreeg dat ik kanker heb. Horen dat je ziek bent en alle angsten en onzekerheden die hier bij komen zijn overweldigend. Ineens verdwijnt alle grip op je emoties en verlies je totaal de controle. Het voelt alsof je in een nachtmerrie bent beland waar je straks uit ontwaakt en je erachter komt dat het niet gebeurd is. Je wordt geleefd en er is geen ruimte om rationeel na te denken, je wordt als het ware een beetje overgenomen. Ik geloof erin dat dit een soort beschermingsmechanisme is.

 

Wanneer je te horen krijgt dat je niet meer beter zal worden, gaan er ontzettend veel gedachten door je heen. Hoe zal de komende tijd eruit gaan zien en hoeveel tijd is mij nog gegeven? In het begin voelt het alsof je einde al nadert, alsof je je al moet voorbereiden en afscheid moet nemen. Ik kan je zeggen dat dit een gevoel is wat ver voorbij gaat aan alles wat je kent. Je beland in die roes. Gelukkig staat er dan een heel behandelteam voor je klaar, die er alles aan zullen doen om je zo lang mogelijk een goede kwaliteit van leven te geven.

 

Ook dit is een levensles waar ik weer veel uit leer. Leven hier op aarde met de mensen om je heen die je lief zijn, is een hele fijne plek. Ik besef mij nog meer hoe graag ik Rick om mij heen heb en wat hij voor mij betekend. Ik loop naar buiten en geniet van de vogels die fluiten of de geuren die ik ruik. Ik kan genieten van mijn katten die met mij komen kroelen alsof dit het mooiste is wat ik ooit heb meegemaakt. Alles komt gewoon intens binnen, omdat je stil staat bij dat moment. Leven in het hier en nu. Echt, geloof mij, dit is hoe het leven zoveel fijner is. Niet bezig zijn met wat er straks of morgen komt, gewoon genieten van NU.

 

En ook ik kan nog steeds heerlijk lopen tieren op het weer als het keihard regent of wanneer dingen niet gaan zoals ik wil. Ook ik maak me soms nog druk om dingen die er eigenlijk niet zo toe doen. Het grote verschil is dat ik snel weer kan relativeren en het om kan buigen naar een fijn gevoel. Over het algemeen probeer ik vooral mijn aandacht te geven aan de dingen die mij energie geven, in plaats van dingen die mij energie kosten.

 

Leef je mooiste leven.

 

Koester wat je hebt, want wanneer het er niet meer is, dan voel je die pijn en dat doet echt zeer. Wees lief voor elkaar, zeg sorry als je spijt hebt en laat elkaar los wanneer het niet meer gaat. Geef je energie aan alles en iedereen die jou weer die energie terug geven. Leef bewust en in het hier en nu. Geniet van de kleine dingen en groot dromen mag. Het zijn allemaal dikke vette clichés, maar ik ervaar dat ze ook allemaal hartstikke terecht zijn!!

 

Lieve groetjes,

Van mij.