Eigen illustratie
Beste tumor,
We zijn (blijkbaar) al een tijdje samen, maar hoelang dit precies is, dat weet niemand. Jij kent mij al wat langer dan ik jou en als ik heel eerlijk ben, dan had ik je liever helemaal niet ontmoet. Maar nu we toch samen zijn en jij niet van plan bent om te vertrekken, moeten we er maar het beste van maken. Als het aan mij ligt dan houden we onze relatie heel rustig en wil ik niet dat je te vaak op de voorgrond staat. Ik wil je wel beter leren kennen, want dan weet ik ook wanneer ik in moet grijpen of wanneer je rustig bent en het ‘goed’ zit.
We verschillen behoorlijk in gedrag, want jij bent zomaar in mijn leven gekomen terwijl ik hier helemaal niet op zat te wachten. Je hebt je min of meer aan mij opgedrongen en je hebt mij ook helemaal niet gevraagd of ik je wel wilde toelaten in mijn leven. Onze ontmoeting ging daarom ook niet van harte, maar dat lag meer aan jou dan aan mij. Je gaf steeds meer signalen af die niet bepaald aardig waren en je hebt mij behoorlijk pijn gedaan, dat is niet echt een goed begin van onze relatie. Je bent nogal hormoongevoelig en daar geniet je naar mijn mening iets te veel van. Ik weet dat hormonen je aardig in de war kunnen brengen, maar jij hebt helemaal grondig huisgehouden! Je klampt je overal aan mij vast en voor ik het wist, kom ik niet meer van je af. Helaas voor mij, een win voor jou.
Maar nu ik weet dat jij zo lekker gaat op hormonen, ben ik natuurlijk niet van plan om je daar ook mee te voeden en nog veel meer van mij in beslag te laten nemen. Nee, daar steken we toch echt een stokje voor. Zoals ik al zei, hou ik onze relatie graag rustig. Dus halen we de hormonen voor je weg, zodat je niks meer hebt om je mee te verheerlijken en hopelijk krimp je dan wat in. Ga daar maar rustig in een hoekje zitten en hou je gedeisd, ik zie en hoor je liever niet. Zoals je merkt ben ik niet zo gek op je, ik haat je eigenlijk behoorlijk. Hoe meer ik erover nadenk hoe sterker dat gevoel wordt. Wie denk je wel niet dat je bent?
Als je had gedacht dat hieruit een mooie vriendschap zou ontstaan dan heb je het mis. Omdat ik weet dat jij zo koppig bent en niet zal weggaan, zal ik misschien wat milder voor je zijn. Maar dat ligt dan wel helemaal aan jouw gedrag! Zolang jij rustig blijft, naar de achtergrond verdwijnt en mij met rust laat, dan zal ik wat liever voor je zijn. Het is niet makkelijk om een relatie te onderhouden met iemand die zo kwaadaardig is als jij, dus er zullen hier en daar nog wel eens wat conflicten ontstaan. Maar je moet weten dat ik sterk ben en niet met mij laat dollen, dus maak je borst maar nat wanneer we recht tegenover elkaar komen te staan.
Jij kan best wel wat onverwachte bewegingen maken, maar ik wil wel afspreken dat het niet altijd gaat zoals jij wilt. In een relatie is er altijd spraken van twee kanten. Jij kan soms iets willen en je zin daarin doordrukken, maar daarna is het weer aan mij om aan zet te zijn. Sinds we samenzijn heb je behoorlijk wat rotzooi geschopt in mijn leven. Je zorgt ervoor dat er een heleboel dingen onduidelijk zijn geworden en het vooruit kijken lastiger is. Door jou komst zal mijn leven nooit meer worden zoals voorheen. En je hebt ook bepaalde keuzes voor mij gemaakt, die ik liever zelf had willen beslissen. Zo bepaal jij bijvoorbeeld nu voor mij dat mijn eventuele kinderwens niet door kan gaan en dat doet mij pijn. De regie in handen nemen, daar ben je goed in, maar ik laat je niet alles van mij afpakken!
Enfin we zullen het toch met elkaar moeten doorstaan, dus probeer ik de positieve kanten te bekijken. Als je nu voor lange tijd gewoon daar zit, je mond houdt en vooral NIKS doet, dan kan ik ‘gewoon’ doorgaan met wat ik aan het doen was, namelijk LEVEN! Alvast bedankt.
Liefs van mij.